Wydawca treści
Ochrona lasu
Ochrona lasu jako dział gospodarki leśnej zajmuje się zabezpieczaniem lasu przed szkodami biotycznymi (powodowanymi czynnikami przyrody ożywionej), szkodami abiotycznymi (powodowanymi czynnikami przyrody nieożywionej) i antropogenicznymi (powodowanymi przez człowieka)
I. Zagrożenia biotyczne
Wśród biotycznych czynników powodujących zagrożenie lasów istotna rolę odgrywają: zwierzyna płowa, owady i grzyby.
W środowisku leśnym występuje duża różnorodność gatunków owadów, których masowe pojawianie się (gradacje) powoduje znaczne szkody w lasach. Największe zagrożenie stanowią szkodniki liściożerne starszych drzewostanów iglastych, z przede wszystkim:
- brudnica mniszka
- poproch cetyniak
- boreczniki
- barczatka sosnówka
- osnuja gwiaździsta
- strzygonia choinówka
Zagrożenie drzewostanów występuje zarówno ze strony owadów liściożernych, tzw. szkodników pierwotnych, jak i szkodników wtórnych, zasiedlających osłabione drzewa. Szkodniki wtórne żerują głównie pod korą, co powoduje obumieranie drzew. Od wielu lat sprawcami posuszu są najczęściej cetyńce i przypłaszczek granatek w drzewostanach sosnowych oraz kornik drukarz, czterooczak świerkowiec i rytownik pospolity w drzewostanach świerkowych.
Na terenie Nadleśnictwa Łąck znajdują się dwa obszary o zwiększonej ilości osnuji gwiaździstej, gdzie wiosną i jesienią dokonuje się oceny stopnia zagrożenia. Ponadto, większość drzewostanów świerkowych jest zaatakowana przez masowy pojaw kornika drukarza.
Ochrona przed owadami
Aby skutecznie monitorować gradacje szkodliwych owadów, leśnicy corocznie wykładają pułapki feromonowe w które łapią się owady uszkadzające drzewa. W nadleśnictwie monitoruje się pojawianie osnuji gwiaździstej, szeliniaka, kornika drukarza oraz brudnicy mniszki. Dla potrzeb odłowu stworzono kilka rodzajów pułapek, dostosowanych do zachowania oraz biologii owada. Na zdjęciach poniżej przedstawione są dwa rodzaje pułapek na kornika drukarza.
Ochrona przed zwierzyną
Zamieszkująca lasy zwierzyna roślinożerna, bardzo często powoduje rozmaite szkody w lesie przeważnie w uprawach lub młodnikach uszkadzając młode miękkie paczki i pędy, ale czasami także starszych drzewostanach. Do najczęstszych zabiegów mających za zadanie chronić drzewostany przed nadmierną presja zwierzyny należą:
- Wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych w drzewostanach młodych (czyszczenia wczesne i późne) w okresie jesienno-zimowym, co powoduje ograniczenie ilości spałowanych drzew. W prowadzonych pracach wycina się drzewka słabe i zniekształcone. Zostają one pozostawione w lesie i stanowią pokarm dla saren, jeleni, danieli.
- Wykonywanie ogrodzeń z siatki zabezpieczających młode sadzonki przed zgryzaniem.
- Stosowanie repelentów zabezpieczających sadzonki przed ich zgryzaniem.
II. Zagrożenia abiotyczne
Szkody powodowane przez czynniki abiotyczne tj.:
- lokalne powodzie lub podtopienia
- wiatry huraganowe (wiatrowały i wiatrołomy)
- okiść (śniegołomy)
- pożary (należą do rzadkości)
- wydzielanie się posuszu (usychanie drzew porażonych piorunem)
nie osiągają na terenie Nadleśnictwa Łąck rozmiarów o istotnym znaczeniu gospodarczym. Skutki tych zjawisk są likwidowane na bieżąco w ramach wykonywanych czynności gospodarczych (cięcia pielęgnacyjno-sanitarne, użytkowanie przygodne).